Het behang is weer zichtbaar in onze woonkamer. Ik ben de afgelopen twee weken bezig geweest met het ontmantelen van de twee slingers met beterschapskaarten. Ik heb ze stuk voor stuk weer eens gelezen. Toentertijd heb ik door alle hectiek nog niet eens de tijd kunnen nemen om ze allemaal te lezen. Ik ben nog steeds dankbaar voor zoveel belangstelling en medeleven. Het heeft mij meer dan goed gedaan. Twee strengen met bijna 150 kaarten. Ik vind het nog steeds ongelofelijk. Maar dit ontmantelen heb ik op dit moment nodig als een soort van afsluiting van mijn ziekteproces.  Zoals al eerder zei: Ik ben nu aan het opbouwen met de komst van mijn nieuwe gebit en voor nu zet ik in op een toekomst zonder kanker. Terwijl ik mij er van bewust ben dat dit niet vanzelfsprekend is. Het is wel vreemd hoor een huiskamerwand zonder kaarten. Het is gewoon kaal.